"A su occu 'e sant'Antoni de su vichinadu, babbu vocavat sos truncos 
pius mannos de su linnargiu, ca mama it s'unica emina de Orane chi 
teniat duos izzos chi sin navan' Antoni: frade meu mannu, izzu 'e su 
primu maridu 'e mama – mortu zovaneddu in sa gherra 'e s'Austria –, e 
Antoni minore, izzu 'e babbu meu, naschìu dae su sicundu cojuvìu... Sa 
notte chi soe naschìa eo, mama it in su occu 'e S'Auddhitta vinzas a sa 
una, poi sind est intrada a domo, e a sas tres soe naschìa... Dae tando,
 babbu, in su occu 'e sant'Antoni poniat semper non duos ma TRES bellos 
truncos! Unu pro Antoni mannu, unu pro Antoni minore, e unu pro mene... [e ride]. Salude a tottus!"
[Così M., oggi, brindando con noi per i suoi 90 anni.]
[Così M., oggi, brindando con noi per i suoi 90 anni.]
 
 

 
